W różnych okolicznościach pisze się wiersze...

Dzisiaj mam dla Was wiersz, powstał ... a zresztą przeczytajcie sami! Autorką ilustracji jest tradycyjnie moja Amelka. 

„Królowa mucha”

Pewna mucha,

w zasadzie od maleńkości, miała problem z kompleksem wyższości.

Oczywiście świadomość miała, że najzwyczajniej w świecie jest po prostu mała.

W końcu w różnych miejscach bywała.

Siedząc na kapeluszu jednego pana- piosenkę aktorską pokochała.

Latała na poranki filmowe i chociaż retro,

dla niej były odświeżające i nowe.

Łazienki złaziła nie tylko warszawskie,

teraz wie gdzie Wersal, a gdzie jest tylko przaśnie.

Mając wiedzę niepospolitą - pozostała mucha dla większości tylko pasożytem.

Marzyła o byciu docenianą, a wciąż i wciąż ją pomawiano.

Zabłysnąć,

zajaśnieć  chociaż na chwilę- rozczulała się nad swoim umniejszonym bytem.

Finał znalazły dylematy muchy: w piątek, trzeciego, podczas obchodu lekarskiego.

Za lekarzami latała mucha,

aż „Eureka!”- zawołała i wylądowała.

Znalazła mucha iluminację,

włażąc  w niebezpiecznie rozgrzaną instalację.

Już na zawsze jest mucha królową szpitalnej jarzeniówki.

Błyszczy,

wręcz oślepia pacjentki porodówki.